فریضه فراموش شده را از کجا و چگونه آغاز کنیم؟
يكشنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۳، ۱۲:۵۹ ق.ظ
علیرضا زاکانی
شهادت علی خلیلی بهانه ای شد تا درد دلی پیرامون
نسیان رخ داده پیرامون امر به معروف و نهی از منکر کنیم و بیاندیشیم تا
کجا بناست غفلت ادامه داشته باشد و چه کسی در این خصوص مسوول است.
۱. اصل ۸ قانون اساسی بر امر به معروف و نهی از منکر مسوولان به مردم و مردم به مسوولان و مردم به مردم تاکید کرده است که بنده معتقدم نقطه شروع باید از ایجاد زمینه امر به معروف و نهی از منکر مردم به مسوولان باشد تا ضمن فرهنگ سازی راه را برای انجام این فرایض الهی و پذیرش نظر مسوولان توسط مردم و قبول نظرات مردم نسبت به همدیگر فراهم نماید.
۲.میزان اهتمام هر کس به این فرایض الهی به میزان عملی است که هر فرد فراتر از شعار خود بدور از رودربایستی و .. اقدام به احیاء این دو فریضه الهی می کند در این خصوص هم مسوولان نقش ممتازی دارند، چرا که " الناس علی دین ملوکهم " لذا بهترین راه امر به معروف و نهی از منکر مسوولان نسبت به کژی های جامعه بویژه در بین سایر مسوولان با قولی لین و خیرخواهانه است.
۳. دقت نظر رسانه ها در انعکاس ضرورت این دو فریضه الهی و ایجاد فضای گفتمانی مثبت نسبت به آن ها زمینه همه گیری این مهم را در جامعه فراهم خواهد کرد.
۴. بعد از ۳۵ سال از پیروزی انقلاب اسلامی فقدان سازمانی مسوولیت پذیر و فعال در ترویج و پیگیری این فرایض الهی در جامعه آنچنان که در نامه حضرت امام ره به شورای انقلاب بر آن تاکید شده بود، هست. در این خصوص بعلت هزینه بر بودن آن نیاز به ارایه لایحه از سوی دولت می باشد. امری که در تنظیم قانونی جامع نیز در باره امر به معروف و نهی از منکر صادق است و البته پیگیری و تصویب آن نیز بر عهده مجلس شورای اسلامی است تا در پرتو آن حمایت همه جانبه از آمر به معروف و ناهی از منکر صورت گرفته و خطاکار به مجازاتی درخور گناه خویش برسد.
۵. آموزش دقیق و بیان حدود و ثغور وظایف افراد در انجام این دو فریضه الهی مانع و پیشگیری کننده از خطاها و اشتباهاتی است که احیانا" از سوی آمران به معروف و ناهیان از منکر صورت خواهد پذیرفت تا ضمن پاسداشت این مهم واقدام بجا پا را فراتر نگذاشته و خود سبب بی ثباتی و هرج و مرج و تعدی به حقوق دیگران نشوند آنگونه که حضرت امام ره در پیام ۸ ماده ای خویش در دهه ۶۰ به آن تذکر دادند و مقام معظم رهبری نیز نسبت به آن تاکید نمودند.
۶. حمایت از آمران معروف و ناهیان منکر در کنار برخورد قاطع ضابطین قضایی و قوه قضاییه با خطاکاران مطابق جرم مرتکب شده توسط ایشان روی دیگر سکه ای است که در سایه آن اثربخشی کار صدچندان خواهد شد و انعکاس گزارش آن خطوط قرمز را فراروی مجرمین پر رنگتر خواهد کرد.
۷. اهتمام و پیگیری مجدانه از سوی همه و دلسرد نشدن در پی تذکری که به ظاهر با پاسخ غیر مودبانه افراد مواجه می شویم نیز ضمانت استمرار آن خواهد بود. بنده تجربه کردم و در پی تذکر لسانی همراه با احترام طی سال های گذشته تا کنون کمتر تندی دیدم و در صورت تندی افراد نیز با متانت برخورد کردن بسیار میسر بوده است. البته هستند افراد اوباشی که مثل مخاطبین شهید خلیلی نیاز به برخورد قاطع قانونی دارند که در صورت همگیر شدن امر به معروف و نهی از منکر آنها هم گوشه گیر و ذلیل خواهند شد.
فراموش نکنیم برای احیاء این فریضه فراموش شده همه مسوولیم. هر کس نیز باید ابتدا به وظیفه الهی خود بپردازد و سپس از دیگران انتظاراتش را بیان دارد.
۱. اصل ۸ قانون اساسی بر امر به معروف و نهی از منکر مسوولان به مردم و مردم به مسوولان و مردم به مردم تاکید کرده است که بنده معتقدم نقطه شروع باید از ایجاد زمینه امر به معروف و نهی از منکر مردم به مسوولان باشد تا ضمن فرهنگ سازی راه را برای انجام این فرایض الهی و پذیرش نظر مسوولان توسط مردم و قبول نظرات مردم نسبت به همدیگر فراهم نماید.
۲.میزان اهتمام هر کس به این فرایض الهی به میزان عملی است که هر فرد فراتر از شعار خود بدور از رودربایستی و .. اقدام به احیاء این دو فریضه الهی می کند در این خصوص هم مسوولان نقش ممتازی دارند، چرا که " الناس علی دین ملوکهم " لذا بهترین راه امر به معروف و نهی از منکر مسوولان نسبت به کژی های جامعه بویژه در بین سایر مسوولان با قولی لین و خیرخواهانه است.
۳. دقت نظر رسانه ها در انعکاس ضرورت این دو فریضه الهی و ایجاد فضای گفتمانی مثبت نسبت به آن ها زمینه همه گیری این مهم را در جامعه فراهم خواهد کرد.
۴. بعد از ۳۵ سال از پیروزی انقلاب اسلامی فقدان سازمانی مسوولیت پذیر و فعال در ترویج و پیگیری این فرایض الهی در جامعه آنچنان که در نامه حضرت امام ره به شورای انقلاب بر آن تاکید شده بود، هست. در این خصوص بعلت هزینه بر بودن آن نیاز به ارایه لایحه از سوی دولت می باشد. امری که در تنظیم قانونی جامع نیز در باره امر به معروف و نهی از منکر صادق است و البته پیگیری و تصویب آن نیز بر عهده مجلس شورای اسلامی است تا در پرتو آن حمایت همه جانبه از آمر به معروف و ناهی از منکر صورت گرفته و خطاکار به مجازاتی درخور گناه خویش برسد.
۵. آموزش دقیق و بیان حدود و ثغور وظایف افراد در انجام این دو فریضه الهی مانع و پیشگیری کننده از خطاها و اشتباهاتی است که احیانا" از سوی آمران به معروف و ناهیان از منکر صورت خواهد پذیرفت تا ضمن پاسداشت این مهم واقدام بجا پا را فراتر نگذاشته و خود سبب بی ثباتی و هرج و مرج و تعدی به حقوق دیگران نشوند آنگونه که حضرت امام ره در پیام ۸ ماده ای خویش در دهه ۶۰ به آن تذکر دادند و مقام معظم رهبری نیز نسبت به آن تاکید نمودند.
۶. حمایت از آمران معروف و ناهیان منکر در کنار برخورد قاطع ضابطین قضایی و قوه قضاییه با خطاکاران مطابق جرم مرتکب شده توسط ایشان روی دیگر سکه ای است که در سایه آن اثربخشی کار صدچندان خواهد شد و انعکاس گزارش آن خطوط قرمز را فراروی مجرمین پر رنگتر خواهد کرد.
۷. اهتمام و پیگیری مجدانه از سوی همه و دلسرد نشدن در پی تذکری که به ظاهر با پاسخ غیر مودبانه افراد مواجه می شویم نیز ضمانت استمرار آن خواهد بود. بنده تجربه کردم و در پی تذکر لسانی همراه با احترام طی سال های گذشته تا کنون کمتر تندی دیدم و در صورت تندی افراد نیز با متانت برخورد کردن بسیار میسر بوده است. البته هستند افراد اوباشی که مثل مخاطبین شهید خلیلی نیاز به برخورد قاطع قانونی دارند که در صورت همگیر شدن امر به معروف و نهی از منکر آنها هم گوشه گیر و ذلیل خواهند شد.
فراموش نکنیم برای احیاء این فریضه فراموش شده همه مسوولیم. هر کس نیز باید ابتدا به وظیفه الهی خود بپردازد و سپس از دیگران انتظاراتش را بیان دارد.
